تصویر یک نقاشی از یک زن شکارچی 9000 سال پیش در ارتفاعات آند پرو متیو وردولیوو/UC DAVIS IET ACADEMIC TECHNOLOGY SERVICES
منبع مقاله: https://www.science.org/content/article/woman-hunter-ancient-andean-remains-challenge-old-ideas-who-speared-big-game
نویسنده: Ann Gibbons
4 نوامبر 2020
زن شکارچی
آند باستان همچنان ایده های قدیمی را در مورد اینکه چه کسی شکار بزرگ را نیزه زده است، به چالش می کشد
هنگامی که باستان شناسان استخوان های یک انسان 9000 ساله را در گودال دفن در آند کشف کردند، تحت تأثیر یک جعبه ابزار شامل 20 سر پرتابه سنگی و تیغه هایی قرار گرفتند که به طور مرتب در کنار فرد قرار گرفته بود. همه نشانه ها حاکی از کشف یک شکارچی با موقعیت بالا بود. Randy Haas باستان شناس از دانشگاه کالیفرنیا (UC)، دیویس، می گوید: «همه در مورد این صحبت می کردند که چگونه این رئیس بزرگ، یک مرد است.
سپس، جیم واتسون، زیست باستان شناس از دانشگاه آریزونا، خاطرنشان کرد که استخوان ها باریک و سبک بودند. او به هاس گفت: “من فکر می کنم شکارچی شما ممکن است زن باشد.”
اکنون، محققان گزارش می دهند که فرد دفن شده در واقع یک زن بوده است و فرضیه دیرینه “مرد شکارچی” را به چالش می کشد. وجود او باعث شد تا گزارشهای مربوط به دیگر تدفینهای باستانی در قاره آمریکا را دوباره بررسی کنند و 10 زن دیگر را پیدا کردند که با سر پرتابه دفن شده بودند که احتمالاً شکارچی نیز بودند. بانی پیتبلادو از دانشگاه اوکلاهاما، نورمن (Bonnie Pitblado of the University of Oklahoma, Norman)، که بخشی از این مطالعه نبود، می گوید: “پیام [یافته جدید] این است که زنان همیشه قادر به شکار بوده اند و در واقع شکار کرده اند”.
«فرضیه مرد شکارچی» که پس از یک سمپوزیوم تأثیرگذار در شیکاگو در سال 1966 غالب شد، بر این باور بود که در طول سیر تکامل انسان، مردان شکار و زنان محصولات را جمع آوری می کردند – و به ندرت نقشهای جنسیتی را تغییر میدادند. برخی از محققان این مفهوم را به چالش کشیدند، و اخیراً زنان جنگجوی باستانی پیدا شده اند، اما شواهد باستان شناسی از شکار زنان اندک است. و این ایده که همه شکارچیان مذکر بودند، با مطالعات انجام شده بر روی تعداد معدود گروه های شکارچی امروزی، مانند هادزای تانزانیا و سان در جنوب آفریقا، تقویت شده است. در آن فرهنگ ها، مردان حیوانات بزرگ را شکار می کنند و زنان غده، میوه، آجیل و دانه جمع آوری می کنند.
هاس و تیمش، از جمله همکاران محلی Aymara، قصد مطالعه شکارچیان زن را نداشتند. آنها بقایای فسیل شده شش فرد را در گودال های دفن در سایت باستان شناسی Wilamaya Patjxa در ارتفاع 3925 متری در ارتفاعات بادگیر جنوب پرو کشف کردند. دو نفر را با ابزار سنگی دفن کرده بودند. یک نفر، احتمالاً 17 تا 19 ساله، با چهار سر پرتابه همراه بود که میتوانست در نیزههای کوتاه برای شکار استفاده شود، چند تیغه برنده، یک چاقوی احتمالی و ابزار خراشدهندهای که احتمالاً برای پردازش پوست و گوشت حیوانات استفاده میشد، متصل میشد. 20 ابزار سنگی و اخرایی که می توان از آنها برای برنزه کردن پوست استفاده کرد، این موارد در بالای استخوان ران یک فرد چیده شده بود، گویی در یک کیسه چرمی که متلاشی شده بود نگه داشته شده بودند. فرد دیگری که احتمالاً 25 تا 35 سال سن داشت، با دو سر پرتابه دفن شده بود. این چاله ها همچنین تکه های استخوان گوزن و شترهای آند مانند ویکونا یا گواناکو را در خود جای داده بودند.
محققان جنسیت استخوان ها را با استفاده از یک روش جدید پزشکی قانونی که توسط یکی از نویسندگان گلندون پارکر از دانشگاه کالیفرنیا دیویس توسعه یافته بود، کشف کردند. این تکنیک تجزیه و تحلیل میکند که آیا مینای دندان فرد دارای نسخه مردانه یا ماده پروتئینی به نام آملوژنین است. فردی که دارای جعبه ابزار چشمگیر بود زن بود. فرد دیگر با ابزار شکار مرد بود. مطالعات روی ایزوتوپهای کربن و نیتروژن در دندانهای این زن نشان داد که او از رژیم غذایی شکارچی معمولی از گوشت حیوانات و گیاهان استفاده میکرد.